Świadectwo pracy

 Pani Maria została zwolniona z pracy. Pracodawca wydał jej świadectwo pracy, z którym udała się do urzędu pracy by zarejestrować się jako osoba bezrobotna. W urzędzie pracy poinformowano ją, że świadectwo pracy jest błędnie sporządzone, gdyż nie zawiera podstawy prawnej rozwiązania stosunku pracy i na tej podstawie odmówiono jej zarejestrowania. Jakie uprawnienia przysługują pani Marii w przypadku wydania jej niewłaściwego świadectwa pracy przez pracodawcę?

 W pierwszej kolejności pani Maria winna się udać do pracodawcy i złożyć wniosek o sprostowanie świadectwa pracy. Kodeks pracy określa, iż z takim żądaniem można wystąpić w terminie 7 dni od otrzymania świadectwa pracy. Nie ma jednak przeszkód, jeśli błędy zostaną dostrzeżone po tym terminie, by wtedy złożyć wniosek do pracodawcy. Pracodawca ma 7 dni od otrzymania wniosku, na skorygowanie błędów i wydanie pracownikowi nowego świadectwa pracy, lub w tym samy czasie może odmówić sprostowania świadectwa pracy - jeżeli uzna, że błędu nie popełnił, a świadectwo pracy jest sporządzone w sposób prawidłowy. Jeżeli pracodawca odmówił sprostowania świadectwa pracy, wtedy pracownik może wystąpić do Sądu z żądaniem sprostowania świadectwa pracy. Z tego uprawnienia może skorzystać w ciągu 7 dni od otrzymania od pracodawcy odmowy sprostowania świadectwa pracy. Gdy Sąd przychyli się do żądania sprostowania świadectwa pracy, wtedy pracodawca winien niezwłocznie, nie później niż w ciągu 3 dni wydać pracownikowi nowe świadectwo pracy. Niewykonanie tego obowiązku przez pracodawcę stanowi naruszenie praw pracowniczych, za które pracodawca może być ukarany karą grzywny.

 W przypadku niewydania w terminie lub wydania niewłaściwego świadectwa pracy, pracownikowi przysługuje odszkodowanie, gdy poniósł szkodę wskutek opóźnienia bądź błędów zawartych w świadectwie pracy. Generalnie odszkodowanie takie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy z tej przyczyny, nie dłużej niż 6 tygodni.

 W przypadku pani Marii niewłaściwe wydanie świadectwa pracy pozbawiło ją prawa do zasiłku dla osób bezrobotnych. Pani Maria może domagać się od pracodawcy odszkodowania w wysokości odpowiadającej wartości utraconego zasiłku dla bezrobotnych. Gdyby jednak opóźnienie lub wydanie wadliwego świadectwa pracy uniemożliwiło pani Marii znalezienie nowej pracy, wtedy może ona dochodzić od pracodawcy odszkodowania w wysokości wynagrodzenia za pracę.

 Warto zwrócić uwagę, iż w postępowaniu sądowym, to na pracowniku spoczywa ciężar udowodnienia, iż świadectwo pracy zawiera błędy lub nie spełnia wymogów ustawowych, że pracownik poniósł szkodę, oraz że ta szkoda (np. brak wypłaty zasiłku dla bezrobotnych, niemożliwość podjęcia odpowiedniej pracy) jest następstwem bezprawnych działań pracodawcy.
Odszkodowanie takie jest zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych.
Joanna Łęk

nr 06/07